"İnsan yüreğini kim icat etti,merak ediyorum.Şunun adını söyle bana,sonra da asıldığı yeri göster”
Trajedi doğmadan önce doğmuş bir şehir var bu kitapta.Tarihin hasisliğine kayıtsızmış gibi güneşlenen,yüzü kavruk,elleri nasırlı,ayakları devasa bir şehir.Ve o ayakların altında kımıldanan Justine’ler,Melissa’lar,birileri.Birileri,kendi
İskenderiye ve karakterler için ilk durak: Justine.
İnanılmaz bir tasvir gücü var Durrell’in. Sıradan bir deniz düşünü bile, zamana bağlayabilen bir yazar. Bağdaştırmalar kendine özgü, felsefik alt metni harika. Serinin üçüncü kitabını okurken Justine’e geri döndüm. Şu ana kadar okuduklarımdan beni en çok etkileyen ve dönüp dolaşıp altını
"Müzikte bir ya da birkaç ezginin çeşitlemelerle karmaşık bir biçime eriştirilmesi gibi tıpkı." diyor İskenderiye Dörtlüsü için Sunuş kısmında Lawrence Durrell. Justine'i okurken hissedilen de tam olarak bu, bir müzikal izliyormuş gibi; İskenderiye'nin eşsiz tasviri ki bunu hiç çabasız yapıyor Durrell ama şehir sanki karşınızda
Justine , Durrell'in " çağdaş sevgi'yi" irdelemek üzere kaleme aldığı 20.yüzyılın en görkemli başyapıtlarından biri olan Iskenderiye Dörtlüsü'nun ilk cildi.
JustineLawrence Durrell · Can Yayınları · 2022569 okunma
Kitabı “Ben şu an ne okuyorum?” diye düşünerek okudum. Böyle düşünmemin sebebi metnin zor, anlaşılması güç olması değil daha önce okumuş olduğum hiçbir metne benzememesi. Daha ilk cümleden itibaren yazarın şiirsel dili okuyucuyu sarıp sarmalıyor. Kitapta sabit bir zaman yok, geçmişe atlamalar mevcut. Bu durum her ne kadar okumayı biraz zorlaştırsa da metne odaklanıldığında okuma zevkinden bir şey eksiltmiyor bence. Gerçeğin mutlak değil değişken olduğunu görmek için serinin diğer kitaplarını okumayı sabırsızlıkla bekliyorum.
JustineLawrence Durrell · Can Yayınları · 2022569 okunma
