"İnsan başkalarının kendisini umursamadıkları, gerçekten umursamadıkları duygusuna yıllarca katlanmak zorunda kalır; sonra bir gün, gittikçe artan bir korkuyla asıl umursamayanın Tanrı olduğunu anlar: Yalnızca umursamadığını değil, şu ya da bu yolu seçmesine hic aldırmadığını."
"(...) benim su yaşamım iyileşmemiş bir yara, onun için insanlarla, rastlantılarla, hastalıklarla, ne bulursam onunla dolu tutmaya çalışıyorum. Bunun, daha iyi, daha akıllıca yaşayamamanın özrü olduğunu söylemekte haklısınız. "