Kabuksuz Salyangoz
Pınar NurhanKabuksuz Salyangoz Sözleri ve Alıntıları
Kabuksuz Salyangoz sözleri ve alıntılarını, Kabuksuz Salyangoz kitap alıntılarını, Kabuksuz Salyangoz en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Iki göz arasındaki mesafe, zamanı yutunca aşk olur."
Sayfa 65
"Sessizlik nasıl olur da sözde dile gelir? Dile döküldüğü anda kendini imha eden bir "töz" olarak varlığını saklıyor."
Sayfa 32
"Eğer sizin "gerçeğinize" kimse güvenmiyorsa, orada soluk alıp, vermeniz mümkün mü? Her zaman soluğuna eşlik edecek bir 'ötekini' arıyor. "Lütfen bana inan!" diyen bu dipnotlar arasında sıkışıp kalan aklını yeni bir felsefe oyunu için hazırlamaya başlıyor."
Sayfa 29
"Tutunca elinde kalacak bir çocukluksa yaşadığın/bırak uçuşsun/bir baykuşun görebildiği mavilikte... Belki de bir tek o saklayacak/zamanı geldiğinde/sana armağan edilecek olan masumiyeti.
Sayfa 11
"Yolculuğuna itiraz eden hücrelerinin ritmini duymazdan geliyor. Gitmek, mide bulandırıcı bir seçeneksizlikten kaçış. Bu kaçışı anlatacak olan, gitmek gerektiği haberinin kendisi. Gitmenin zorunlu eğiminde ayakları kayarken, ulağın kim olduğunun önemi yok."
Sayfa 81
"Acının hazza dönüşmediği ve bilinci kendi sorumluluğuna hapsettiği o an kişi trajik bir yalnızlığı yüklenir. Öylesine yalnız ve öylesine bırakılmış ki orada acı bile hükmünü yitirir. Acıya anlam veremediği nokta trajiktir."
Sayfa 78
"Çizemediği harflerle zehirliyor kendini, onu hayattan söküp alan yazının çekirdeğinde. Tek boyutu kendi karanlığı olan bir nokta..."
Sayfa 38
"Silinip giderken, ardında isli bir bulut bırakan noktacıklar görüyor. Kendi derinliklerini varoluşa batırıyorlar."
Sayfa 37
"Bağlam yolunda açılan kapılardan geçen gezgin ruhlar, buluşmanın heyecanı ile birbirinin ateşini harlar. Bir hikâye, kendini anlatacak bir kalem bulamazsa, bir gezgin, anlatmaya istek duyacak "iç deneyim"ler yaşayamazsa göç yolları kapanır. Göçemeyen gezgin ruhlar, bedenlerinin soğuk ikliminde sönen ateşlerin küllerini solumak zorunda kalırlar."
Sayfa 89
"Kadim hikâyelerin anlatıcıları -ki anlatan ve dinleyen birdir- bu çağın bütün coğrafyalarında dili yaralı birer Haymatlos'tur."
Sayfa 91
"Iradenin ölümü, "bilinç" ekseninde tesis edilmiş bir varlık olan "Insanın ölümü" o halde. Tabiî, yaşıyor olmak sadece fotosentez yapabiliyor olmak ya da üreyebiliyor olmaktan öte bir pozisyon ihtiva edecekse. Acı, hiçbir şüpheye yer bırakmayacak ölçüde, neredeyse analitik bir duyumla kendini O'na dayatıyor. Bu iz hafızadan silinmiyor. Sesleri, renkleri, isimleri ve uzamı, hatta kendini unutabilir; ama acı, an-ı an'lığa gömüyor."
Sayfa 77
"Aynada gördüğü şey, kendisi değil. Orada duran beden, "göz" biçimine bürünmüş bir sonsuzluğun kendini tanıma uğraşısıdan başka bir şey değil."
Sayfa 71