Emin değilim ama, birisini, ilk düşünceniz ondan sağlayacağınız yararsa, sevmeniz olanaklı mıdır? Çıkar sağlama dürtüsü ve bundan kaynaklanan suçluluk duygusu başka duyguların gelişmesini durdurmaz mı?
Yaralı gözler. İncinmiş, aşağılanmış. Dostoyevski okudun mu? Evet, senin raconun olmadığını tahmin ettim. Ama sen onun insanlarından birisin. Aşağılanmış, incinmiş. Ben de öyle; bunun için kendimi senin yanında güvende hissediyorum.
Belki daha önce de söylemişimdir, benim yeteneklerimden biri de başaşağı okuyabilmektir; biz, zekasıyla varolmaya çalışanlar acayip beceriler geliştiririz.
Harika yaratılmış, bir Tanagra heykeli gibi; kadınsı davranmadan kadınsıdır o; tanıdığım, hem dürüst hem de sıcak olabilen çok az insandan biridir; normalde biri ötekini yok eder.
Dostoyevski okudun mu? Evet, senin raconun olmadığını tahmin ettim. Ama sen onun insanlarından birisin. Aşağılanmış, incinmiş. Ben de öyle; bunun için kendimi senin yanında güvende hissediyorum.
Sorun şu : Gerçek, bir yanılsama mıdır, yoksa yanılsama gerçek midir, yoksa bunlar aslinda aynı şey midir ? Bence, doğru olmadığı sürece, başkalarının benim hakkimda söyleyecekleri hiç umurumda değil.*