Sevgi ile büyüyüp bir süre sonra onu kaybettiğinde içinde kocaman bir boşluk oluşur.Şefkatli bir babaya sahip olmaya o kadar çok alışmışsındır ki,bir gün tüm inançlarının,umutlarının kırılacağına,hayatının tersine döneceğine ihtimal bile vermezsin.
Ela baba şefkatinden mahrum olduktan sonra içsel bir çöküntü yaşıyordur.Bir gün tutunduğu tek dalı,annesini kaybetme korkusu ile karşı karşıya kalır.Çaresizce çaldığı tüm kapılardan kovulduktan sonra içinde yeşeren tüm umutlar tükenmişdir.
Sadece bir kişi görür çaresizliğini,acısını.Gurur uğruna,verdigi hayat mücadelesinde o adamı da elinin tersiyle iter küçük kız.Hayat onları
fırtınalarla kasıp kavururken genç adam elini çekmemiştir anne-kızın üzerlerinden.
Kader onları bir araya getirdiğinde genç adam bu birbirinden değerli armağanları öper,başının üzerine koyar.
Sabır biz insanlar içindir.Ardı ardına gelen felaketlerin,tüm karanlıkların sonunda parlayan güneşi görmeniz dileğiyle...
