"Doğduğum zaman belki beni doğurtan bir ebem bile olmadı... Çok küçük yaşta müzik dinlemeyi öğrenmiştim. Uzun ve güçlü olduğum için akıntıya karşı ilerleyebiliyordum ama öte yandan da sorun hiç bitmezdi... Kimseyle konuşmuyor, çareler arıyordum. Her şey birbiriyle bağlantılıydı.
Çok şanssızdım. Bir şeyin öncesini göremiyor, en sonunu görüyordum. Sonunda da delilik vardı, sadece..."
Yolculuk, kişisel azalmayı dış dünyayla destekleyip çoğaltmaya mı yarar?
