Bu kadar insanın arasında onu dinleyecek biri var mıydı acaba? Fakat kalabalık onu ve yüreğindeki acıyı görmezden gelip gitti. Acısı ele avuca sığmayacak kadar büyüktü. Yüreği fırlayıp da içindeki acı fışkırsa, tüm kainatı kaplayacaktı neredeyse. Ama yine de bu acı hiç görünmüyordu.
Seni seviyorum, sen benim hayatım, mutluluğum, canım, her şeyimsin! Bunu söylediğim için beni bağışla, ama artık acı çekmeye ve sessiz kalmaya gücüm yok.
Bana karşılık vermen için değil fakat anlaman için sana yalvarıyorum.
Tanrı her şeyi görüyor! Sadece “Tanrı” görür! Benim gözyaşlarımın her bir damlasının ve tüm uykusuz gecelerimin karşılığını alacak senden! Bu sözlerimi hatırladığında zamanı gelmiş olacak.