İletiler
Ben, CeMReN Sultan…
Ben, size yardıma gelmek istedim. Hatta Güney’in en önemli ordusunu da yanımda getirdim ama yol uzundu ve karlıydı, ancak gelebildik.
KaRSıN:
Ben, bu tepelerde bir küçük kızdım. Burada büyüyüp evlenerek normal bir hayat yaşamam gerekirken oradan oraya savruldum. Ve gözümün önünde öz ablam tarafından öldürüldü annem. Onun yaşamdan kopup ölüme gittiğini gördüm. İhanete uğramış babamın bir soğuk taşın üstünde yattığını gördüm. O çok sevdiğim babamın ölüsünü öptüm ben!
ÇiLeN:
Karla dolu yollarda düşe kalka ilerliyorum. Daha düne kadar altından saraylarda yaşıyordum ama korku ve keder yakamı da bırakmıyordu.
Kuşlar Cinayeti Çabuk Unuttu
Akrebin Hükmü Yükselmekte
Kadını Vur Şark’ı Düşür
Nurlan Nazlı Kaya