Tüm kadınlar, en erken yaşlarından itibaren, ideal kişiliklerinin erkeklerinkinin tam tersi olması gerektiği inancıyla yetiştirilirler; yani, irade gücü ve öz-denetim değil, ama başkalarının denetimine boyun eğme ve teslimiyet. Tüm ahlaki kaideler ve şimdiki tüm duyarlılıklar, başkaları için yaşamanın, kendilerinden tam bir feragatin ve başkalarına şefkat gösterme dışında hiçbir hayatları olmamasının kadınların görevi ve doğası olduğunu anlatır.