Mezarlıktan dönerken yokluğunu nasıl taşıyacağım sorusu derin bir sızı ile bütün varlığımı kapladı. Artık bir ölüydü. Dilsizdin ama vardın. Hatıra bırakanların varlığıydı bu. Hep hissedilen ve hiç görülmeyen.
Mutsuzluğunu ,arsızlığıyla gizleyenlerden o da.Dışarı taşırmadığı fırtınalarının uğultusunu yalnız kendi dinleyenlerden; yalnız kaldığı zamanlarda bu uğultu çıldırtıyor onu.
Yaşantımızda tutkuyu yitirdik. İnançlarımızı. Bizi ayakta tutan şeyleri. Yıktığımız hiçbir şeyin yerine yeni bir şey koyamadık .El yordamıyla izini sürdük hayatın .