Kitap 3 farklı hikayeden oluşuyor. İlk hikaye Suret Masalı. Mardinli Faris’i anlatıyor. İstanbul’a gidip dahi bir ressam olma çabasındaki başarısızlığını.. Faris’in kafasındaki sosyalist Ceylâ’yı.. Hikayeden çok, içinde geçen Mardin anlatımlarıyla ilgilendim ben. Mardin’in o güzelim evleri, abbaraları geldi gözümün önüne okurken. Yeterince özlememişim gibi sanki, iyice özletti.
İkinci hikaye gece masalı. Bir barda geçiyor. Bara gelen kırık hikayeli eşcinselleri konu alıyor. Sevilmeyen, sahte sevgilerle idare eden, paralarıyla kendine sevgi satın almaya çalışan eşcinselleri.. Mungan güzel yazıyor, hep şiir gibi. Okudukça okuyası geliyor insanın.
Üçüncü Kağıttan Kaplanlar Masalı adlı hikayedeki Bantlar alt başlıklı yazı yazarın bir içdökmesi daha çok. Eşcinselliğine karşı gördüğü durumlara, eşcinsellik düşmanı eşcinsellere karşı sert bir sitem halinde yazılmış. Samimi bir yazı. Onun dışında bu hikayenin tamamı benim biraz kafamı karıştırdı. Hikayenin anlatıcıları sürekli değişti ve ben yetişemedim. Odaklanamadım çok. Gerçi bunun pandemi psikolojisiyle de ilgisi olabilir. Zira maksimum 3 günde bitecek kitap günlerdir elimde. Bu dönemde her şeye dair yaşanan motivasyon kaybının kitap okumalarıma da sirayet etmesi hoş olmadı.
