"Kafeslerimin Listesi"
Bu kitap nasıl tanımlanır tam olarak nasıl anlatılır bilmiyorum.Soluksuz bir günde bitirdiğim bir kitapti.Biliyorum ki uzun bir süre aklımdan silinmeyecek ve her kitaplığın önünden geçtiğimde biraz buruk biraz mutlu hislerle gözüme takılacak.Öyle ki sayfaları nasıl çevirdiğimi hatirlamıyorum bile. Çoğu zaman Julian'a kocaman sarılmak ,onu kurtarmak
"Geçti bitti demek",
Adam'a
" Yapma , gitme o kapıdan , bırakma onu " derken buldum kendimi.Okuduklarımı sindiremedim, sinirlendim, üzüldüm, öfkelendim ve çoğu zaman donakaldim.Ah Julian seni sarıp sarmalamayı o kadar isterdim ki..En kötüsü dünyada aynı vahşiliklere maruz kalan çocukları düşündükçe daha da üzüldüm kahroldum.Kim bilir belkide her gün yanımızdan geçip giden insanların kaçı evinde şiddet görüyor, kaçı birazdan gidip birine zarar verecek bilmiyoruz.Julian gibi kaç çocuk öğretmenlerinin, arkadaşlarının, akrabalarının görmezinden geliniyor, yok sayılıyor,tuhaf yaftası yapıştırılıyor.
Şuan kendi kafeslerimin listesini düşünüyorum Hangimizin kafesleri yok ki , hemde listelerce.
Julian senin o kafeslerinden birer birer kurtulduğunu hayal ediyorum.Çok güzel bir hayatın olduğunu , yazılarının keşfedilip çok iyi bir yazar olduğunu , sayamadığın kadar arkadaşlarınin olduğunu, bir yemek masasının etrafında sevdiklerinle kahkahalar atarak muhabbet ettiğini hayal ediyorum.Ve Adam sen her insanın en yakınında olmasını istediği en yakın aradaş, sevgili, oğul, komşu , ögrenci her şeydin.Yildızlar kadar parlak ,samimi ve sevgi doluydun .Charlie, Adam'ın annesi ve Adam'ım diğer arkadaşları hepinize binlerce teşekkürler.
