Sevme ihtimali taşıyan herkesten uzaklaştığımızı fark ettiğimde anladım: Kaybetme korkusu sevginin büyüsünü çevreliyor ve ona bir çıkış kapısı bırakmıyor.
"İnsanca yaşamak için ölümüne çalışmamız, fark edilmek için hareketsiz kalmamız, sesimizin duyulması için susmamız gerektiğine inandırılmıştık. Kendi gezegenimizde gönüllü kölelerdik ve köleliği artık bir lütuf olarak görüyorduk."