Kendi gökyüzü olmalı insanın zihninde. Bazen pırıl pırıl güneşli, bazen sisli, bazen hep gece. Kimsenin lekelemesine izin vermediğin, her ayrıntısını sevdiğin bir gökyüzü...
Kendi bahçesi olmalı insanın zihninde. Dallarındaki dikenlerin farkına varıp, barışıp, çiçekler açtırmalı. Çiçekler iyi gelmiyorsa kalsın dikenler. İnadına ruhuna dolansın. Ne iyi geliyorsa öyle olsun...