İnceleme yapmıyorum genelde, biraz üşengecim o konuda, ama bu sefer susmaya gönlüm razı gelmedi...
Tüm duyguları size nakış nakış işleyen bir kitap. Özlemi, anlaşılamamayı, anlayamamayı, güçlüyü, güçsüzü, ezileni, en çok da toplum da hala devam eden insana yapılan haksızlıkları hayatın ne denli acımasız, düşünemediğimiz taraflarından sırtımızdan vurduğunu dile getiriyor. Öyküleri okurken canım acıdı, söylediğim gibi birçok duyguyu yaşadım. Hiçbiri öyle bitmemeliydi gibi geldi bana, her birinde kendimi buldum desem yalan olmaz, zaten birini anlayabilmekte kolay zanaat değil, keşke insanlar bu kadar bencil olmasalar...
Sabahattin Ali'nin dilinden okuduğum ikinci kitap, ilki "ses" de çok güzeldi benim için...
Onun diline, kelimeleri dans ettiriyormuş gibi okuyucuya aksettirmesine hayran kaldım. Bu kitaba kütüphanenizde yer vermenizi tavsiye ederim, ben çok beğendim. Keyifli okumalar. :)
