Kairos
Jenny ErpenbeckQuotes
İnsan, aynada gördüğü kişi üzerinde iktidar kurabiliyor muydu? Yoksa aczinden sadece başkaları üzerinden mi kurtuluyordu? Suçunu itiraf etmek, her koşulda Ben demeyi gerektirirdi. Ne var ki böyle bir Ben Batı’nın hiçbir alışveriş caddesinde satılmıyordu
Bugün ikindide ikinci kez Tutti’de otururlarken, ben yaşamına kar gibi yağmadan önce sen neden bu kadar çok şey yaşadın ki?
İnsan geçmişin yıkıntılarına ve umutlarına ansızın fazlaca ilgi duymaya başlayınca bunların bugünün yıkıntılarıyla ve umutlarıyla ilişkili olduğunu elbette anlıyor.
Adamın kolilerindeki ve kadının bavulundaki kâğıtlar çok uzun bir zaman önce karşılıklı iletişim içinde olmuştu. Şimdi ise zamanla iletişim içindeler. Böyle bir bavulda, böyle bir kolide son, başlangıç ve merkez onlarca yılın tozunun içinde kayıtsızca bekliyor, kandırmak üzere yazılan da, hakikat olarak düşünülmüş olan da orada, gizlenen de anlatılan da orada, isteseler de istemeseler de dip dibe, iç içe geçmiş olarak her şey orada, kendi içinde çelişkili olan da, dilsizleşmiş öfke de, dilsizleşmiş aşk da orada, birlikte aynı zarfın, tek bir dosyanın içindeler; unutulanlar gibi hayal meyal ya da çok açık hatırlananlar da sararmış ve buruşmuş.
Ne var ki adam kendini bir anda bomboş hissediyor, sanki ters çevrilip kendi üzerine dökülmüş gibi, bükülmüş deri kendi kemiklerini taşımak zorunda şimdi, iç organlarını ve etlerini de, ensesi ve omuzları ağırlık altında eziliyor.