Thor'un Mjölnir'i tüm gücüyle Dünya Yılanı'na vurup geçmişe göndermesi gibi ben de geçmişe gittim, 2000'lerin başı. Baş karakter Mahir'in ergenlik döneminden başlıyor hikaye. Sosyal beceriksiz, hayatı alt üst, serseri bir çocuk. Sosyal beceriksizliği benimkiyle paralel bu da beni hikayeye çekti, gece yarısına kadar okudum, bitirdim. Dönemin , çocukları eğlendiren her şeyi tasvir edilmiş. Okul dertleri, ergenlik problemleri, pokemonlar, yeni yeni kameralı telefonlar ... Çökmüş bir insanın ergenliğini görüyoruz. Hikaye okurken güzel ama yaşarken hiç de öyle değil. Mahir'in hiç derdi yokmuş gibi bir de sıcak su dökülmesi ile yüzü yanıyor. Temelde içsel sorunlarını da bu başlatıyor. Hassas kişilerin ve bu şekilde yaşamış kişilerin okumaması gereken bir kitap. Zira ben çok etkilendim.
Öte yandan iki durum dikkatimi çekti; birincisi, küfür/hakaret cümlelerin sokakta duyduğumuz gibi dümdüz yazılması. İkincisi, malum ergenlik, gerek erkeklerin gerek kızların karşı cinse duyduğu cinsel isteklerin anlatılması. Bunu hepimiz yaşadık lakin şimdi okuyunca rahatsız oldum.
