Salman, İsmail ağayı öldürdükten sonra dağa çıkar. Geri dönerek Mustafa’ yı Zero’ yu, köyün çocuklarını öldüreceği söylentisi ise büyük korku salar. Zero’ ya gelen eşkıyalar para alırlar ancak Salman’ı öldürmezler.
Mustafa’ nın hafif deliliğine insanın içi acır. Ama Sultanoğlu gibi insanın ‘ ulan çocuk, sana bütün bunları kim öğretti, ne güzel konuşuyorsun böyle’ diyesi gelir. : Bre çocuk, sen çok sıkışmışsın, bre çocuk sen çok bir can kaygısına düşmüşsün.
Mustafa’ nın bu korkularına insanın yüreği acır, gözleri dolar. Kendi hayatımdaki korkularımı sorguladım okurken. Mustafa’ ya kıyamadım, ona acırken kendimi, kendime acır buldum.
Mustafa da Sultanoğlu’ na sevgi ile bakıp kendi durumunu açıklar: ‘ Çok sıkıştım ağam, çok can kaygısına düşmüşüm. Bir an beni bırakmıyor ki o, nereye gitsem oraya geliyor. Toprakkalede, Anavarza kayalıklarında, denizin orada, kamışlıkta, nereye gidersem karşıma çıkıyor. O aşağıdaki köpek olmasa ben yandım. Beni o çoktaan öldürürdü ya, işte şu aşağıdaki köpekten korkuyor. Köpeğim bir geçse eline onun, Salman onu paramparça edecek.’
