Kalp
İskender PalaKalp Posts
You can find Kalp books, Kalp quotes and quotes, Kalp authors, Kalp reviews and reviews on 1000Kitap.Burası da çok güzel ❥
Ve bir gün geldi; insan her şeyi kalbinden bilmeye ve kalbine sorular sormaya başladı. İyilik veya kötülük içindeyse kalbini, mutluluk veya mutsuzluk hissediyorsa kalbini, sağlıklı düşünüyor veya çıldırıyorsa hep kalbini övdü veya sorumlu tuttu. Kalbini memnun etmek için bazen nefsini, bazen ruhunu ve kimileri de canını ortaya attı. Sümerliler kalbin med-cezir halinde sürekli bir kasılma-gevşeme talimi yaptığını gözlemlediğinde, insanlık sonsuz ritimler içindeki ihtişama şahit oldu. Ardından Çin, Mısır, Hindistan, Yunan, Arap derken mikrokozmostan makrokozmosa doğru, kalbe dair ne varsa incelenmeye, araştırılmaya, keşfedilmeye başlandı. Bir maddenin içine saklanmış mânaları bilmek, anlamak, görmek ve göstermek için kalpler yarılıp içine bakıldı. Orada maddeden bir şey bulunmayınca mânalarla yorumlamalar başladı. Adı yürek olmaktan çıkıp gönül oluvermişti.
Sayfa 25
Paragraf çok güzel ❥
Uzundan uzun çağlar boyunca, belki de milyonlarca yıl, insan duygulandığında ve içinde bir şey hissettiğinde elini sol böğrüne götürdü ama oradaki çam kozalağının bütün bu duygular için bir tecelli mekânı olduğunu, hayatın özünde bulunduğunu düşünmedi. Bir hayvanı öldürmek için koşarken yüreğinin daha hızlı attığını biliyordu ama kovaladığı hayvanın kalbinin daha da hızlı attığını henüz öğrenmemişti. Öldürmenin en kestirme yolu olarak avının kalbini hedef almayı keşfettiğinde kalbin hayatla olan ilgisini kurdu. Başka bir kalbi durdurduğu için çoluk çocuğuna karşı kalbi gurur duyduğunda kalbi önemsemek gerektiğinin de farkına vardı. Korktuğunda, öfkelendiğinde, sürprizle karşılaştığında, karşı cinsle ilişkilerinde ve heyecan verici daha pek çok durumda kalbinin daha hızlı attığını hissediyor, içindeki kozalağı adım adım öğreniyordu. En çok da sevdiği, önemsediği, değer verdiği insana karşı duyduğu heyecandı onu ilgilendiren. Milyonlarca yıldır aşkı içinde saklaması bu yüzden...
Sayfa 24
❥
Eğer insanın kalbiyle bir derdi varsa, o dert baştan sona bir vatan, bir Kalû Belâ özleyişidir ve kıyamete kadar değişim ve dönüşüm, zıtlık ve aykırılık içinde devam edip gidecektir. Çünkü kalp her kasıldığında veya gevşediğinde, her daraldığında veya genişlediğinde yeni bir halin, yeni bir tecellinin, yeni bir umudun arayışıyla ya uyanıyor ya sarhoş oluyor, ya araştırıyor ya arıyor. Nadiren de buluyor.
Sayfa 23
Kalp ...
Hafıza gerisinde cennetteki o eski günlerin tadını hiç unutmayan cevher. Allah, kendi hakikatini insana yakınlaştırmak için kalpleri bir özleyiş yurduna çevirmiş çünkü. Bu özleyiş akla yüklenmiş olsaydı belki tek boyutlu olacaktı ama kalbe yüklenince daima bir dalgalanmayla şekilden şekle, sûretten sûrete, halden hale, mânadan mânaya dönüşüp duruyor.
Sayfa 23
Kalp : Tıpkı bir edebiyat sanatı gibi dönüşüp duruyor ve kah aşkı kah ayrılığı anlatıyordu durmadan. Dilini anlayabilirseniz gizli veya aşikar, sadık veya hain, iyi veya kötü oluveriyordu. Bazen yarım, bazen tam; bansında dert, bazısında şifâ; tercih onun... İsterse tuhaf ve aynı zamanda ilginç... Kutlu Nebî ﷺ kalbin bu değişkenliğini anlatırken ısrarla kuş vurgusu yapmıştı: ‘‘ Kalpler her saat yer ve şekil değiştirme konusunda kuşlara benzer ’’ ve ‘‘ Kalp, çölde bulunup rüzgarın alt üst ederek çevirdiği kuş tüyü gibidir . ’’
Âdem ata, kalbinin sesini dinlemeseydi, kalbinden geçení uygulamasa ve kalbindeki arzuyu giderme gayretine düşmeseydi belki de yasak meyve dalında hâlâ bekliyor olacaktı. Kalbin o günkü mutluluk rüyası, yeryüzüne gelindiğinde tövbelere, pişmanlıklara ve yeniden cennet umutlarına dönünce her şey yeniden başlayacak ve kalp imtihanın tam da merkezi, kulluğun nirengi noktası, ekseni oluverecekti. Derken daralmalar ve genişlemeler, arınmalar ve kirlenmeler, yangınlar ve donmalar kuşattı kalbin çevresini. Her birine iyilik ve kötülük, iman ve inkâr adına anlamlar ve görevler yüklenerek... İnsana insan olduğunu böyle böyle hissettirdi kalp. Bazen aydınlıktı, bazen karanlık: gören gözümüz, işiten kulağımız bazen... İsterse et oluyordu, isterse kan, dilediğinde mecaz, dilediğinde mâna...
Sayfa 22