Kan Çiçekleri, Kenyalı yazar Ngugi Wa Thiong’o’dan okuduğum ikinci kitap. Daha önce yazarın aslında ilk yazdığı ancak Weep Not, Child eserinden sonra yayımlanan Aradaki Nehir kitabını okumuş ve çok beğenmiştim. Kan Çiçekleri, yazarın ileri dönem eserleri arasında yer alıyor ve çok daha sert ve cesur bir metin. Yazarın fikirleri daha bütünlüklü, oturmuş bir biçimde, daha ince işlenmiş bir kurguyla görülüyor bu eserinde. Kenya’nın kurak bir köyüne yolu düşen birkaç insanın bir yandan burada yaşadıklarını, diğer yandan da geçmişlerine giderek bugüne nasıl geldiklerini anlatıyor. Kitap, bu köyde işlenen bir cinayet soruşturmasıyla başlıyor ve düğümler biraz yavaş da olsa çözülerek sona ulaşıyor. Elbette arka planda ülkenin acı dolu tarihi var ama bu tarihi anlatırken yazar, hiç çekinmeden ve oldukça gerçekçi bir şekilde eleştiriyor sömürgeciliği, dünya düzenini ve kapitalist sistemi. Bir yandan çarpıcı kurgusuyla okura dokunurken diğer yandan gerçekleri tüm sertliğiyle yüzüne vuruyor. Yazarın fikirlerini, bunları aktarış biçimini, dilini çok sevdim. Kan Çiçekleri çok ama çok beğendiğim bir roman oldu. Yazarın diğer eserlerini de edinip okuyacağım. Aradaki Nehir’in yazarla tanışmak için iyi bir başlangıç olduğunu düşünüyorum. Sonrasında Kan Çiçekleri’ni de okumak hem yazarı, hem o coğrafyadan bir yazarın kaleminden Kenya’nın tarihini daha yakından tanımamı sağladı. Aynı zamanda da edebi açıdan da oldukça doyurucu bir eser okudum. Farklı kültürlerle ilgili eserlerden hoşlananlara, Afrika edebiyatına ilgi duyanlara ya da toplumcu gerçekçi eserlerden hoşlananlara mutlaka tavsiye ederim.
