Ercüment Ekrem Talu(1888-1956) edebiyatımızda daha çok mizahi eserleriyle tanınan yazardır. Çizmiş olduğu Meşhedi/Torik Necmi tipleri ve Evliya Çelebi üslubunu taklit etmek suretiyle yazdığı Evliya-yı Cedid ile Zeyl-i Evliya-yı Cedid adlı eserleri ona bu sahada büyük şöhret sağlamıştır. Recaizade Mahmut Ekrem'in oğlu ve Galatasaray'dan Tevfik Fikret'in de öğrencisi olan Ercüment Ekrem Talu hayatı boyunca birçok memuriyetlerde bulunmuştur. Fakat onun hayatında daima ağır basan mesleki formasyonu gazeteciliktir. O, bu sayede yaşadığı devrin bütün olaylarına yakından şahit olma imkânı bulmuştur. Birbiri ardınca gelen savaşlar ve işgal yılları devrin bütün aydınları gibi başlangıçta Ercüment Ekrem'i de ümitsizliğe sürükler. Fakat Süleyman Nazif de, yazarımızın "Kan ve İman" adlı bu romanı hakkında yazmış olduğu bir makalesinde bahsettiği gibi Ercüment Ekrem "yeni bir gün doğacağına" inanır ve bu inancı hiçbir zaman kaybetmez. Bilindiği gibi İstanbul, özellikle Milli Mücadele yıllarında sahnenin dışındadır. Fakat İstanbul'un varlığı ve yardımları kesinlikle inkâr edilemez. İşte Mütareke yıllarına rastlayan "Hariciye Nezareti Matbuat Müdürlüğü' vazifesi esnasında Ercüment Ekrem de içinde bulunduğu şartlar dahilinde vatan için üzerine düşeni yapmaya çalışır. İşgal ordularının kurmuş oldukları sansür heyetine giren Ercüment Ekrem, bu acı günlerde yazılarıyla millete yol gösterirken işgal kuvvetlerine lanetler yağdıran Süleyman Nazif'in meşhur "Fırak-ı Irak" adlı eserinin el altından dağıtımını sağlar...
