Kanayan
Erdal ÖzQuotes
Bütün acı çekenlere, bütün zulüm görenlere, gelecek güzel günler adına gülümsüyor gibiydi ernesto.
Dünyanın neresinde olduğunu bilmeyen bir adam, dünyanın en küçük odacıklarından birinde, tozlu, kirli bir cam bölmenin önünde bekliyordu
Sanırım en büyük yanılgısı da bu oldu. Kendi kanını boşalttı da o kitaplarda dolaşan kanı aldı damarlarına.
Geç kaldığı bir sinemaya yetişmek ister gibi gitti.
Bu daracık, yüksek tavanlı, tavanı iyi ki cam olan odacıkta akşamüstüler yüklü bir hüzünle geliyordu, geliyor ve yapayalnız koyuyordu insanı.
Parasını aldı mı doğruca sinemanın üstündeki kitapçıya gider, borcunu öderdi. Tek düşkün olduğu şey kitaptı. Eve gelir gelmez odasına kapanır, okurdu.
Sıkışınca helaya gitmek için kapısını tıklatacak, konuşmayacak, şarkı mırıldanmayacak, ıslık çalmayacaktı. Önlenemediği için olsa gerek, yalnızca düşünebilecek, özleyebilecekti.