Kapandı Kirve Kapıları
Hagop MıntzuriSözler ve Alıntılar
"Köylerde para azdır, hiç olmayan evler de vardır. Aşırı derecede fakirlik, hepsi de muhtaç... Ve muhakkak herkesin paraya ihtiyacı var; birinin öküzü yok, öküz alacak; ötekinin, vergi memuru gelmiş, vergi verecek parası yok; beriki tohumluk buğday satın alacak... Bunlar reddedilseler de, küçük düşseler de, parası olanın kapısını çalacaklardır, çaresiz. Ve ne kadar faiz istenirse istensin, borç para dileneceklerdir."
Sayfa 83Kitabı okudu
Gelinlik tutmak
"Dil saklamak. Köy yerinde yeni gelinler, kocaları dışında aile büyükleriyle, bir saygı ifadesi olarak konuşmaz, çok gerektiğinde aracı kullanır veya başıyla, eliyle cevaplar verir, bazen pek hafiften tek kelime söylerdi. Bu suskunluk uzun yıllar sürebilirdi. Büyükler bir hediye vererek gelinin konuşmasına izin verirlerdi. Bu gelenek, Müslüman, Hıristiyan, herkes için ortaktı."
Sayfa 135Kitabı okudu
“Her kız sakız çiğner, Kürt kızı tadını çıkarır.“
Sayfa 37Kitabı okudu
"Çokça kabak, soğan tarlası vardı. Onların Kızılbaş köylülere ait olduğunu biliyordum, çünkü onlar bu iki çeşitten başka bir şey ekmezlerdi."
Sayfa 61Kitabı okudu
Gurur
“Kibarlaştım ya, ne sandın! Kaymağı, kuzuları, bişiyi siz yiyeceksiniz, kemiklerle kuru pilavı da ben. Aç dururum da yemem!”
Sayfa 23Kitabı okudu
Açlık
"Bir gün bile Gakgo evde oturup bir öğün yemek yemiş adam değildi. Zaten evde yiyecek ne vardı ki yesin? Eğer karısı Gine, dağlardan ot toplayıp getirse veya şuna buna ırgat gidip bir yayık ayran, bir ölçek un alıp ekmek yapsa, bunlar da çocuklara yetmezdi; onlar doymazlardı ki, kendisine pay kalsın!"
Sayfa 92Kitabı okudu
Nuh Beg
"Nuh beg, Ç.’nin fakir ve çorak dağ kasabasında, geçen yüzyılın ortalarında yaptığı yağmalarla ünlenmiş Çato ağanın dört oğlundan İkincisi idi ve bu köy kendi malı idi, köylüler ise onun marabaları.
Kınalı topraklı, kayalık bir vadinin dibinde, dere boyunca iç içe geçmiş, ilkel, toprak sıvalı, harap, güneşten cayır cayır yanan yirmi kadar kulübe vardı. İçinde Kürtler yaşardı. Tek dikkati çeken bina Nuh begin eviydi, köyden uzak, taş yapılı, geniş oturumlu bir binaydı. Her ağa evinin cephesinde olduğu gibi, onun kapısı üstünde de, süs ve büyü niyetine, bir geyiğin dal budak sarmış boynuzları çakılıydı.
Nuh begin evinin arkasından bir keman sesi geliyordu. Şarkı söylüyorlardı, belli ki eğleniyorlardı. Köylüler, sorularımı, begin misafirleri olduğu şeklinde cevapladılar. Kasabanın tapu katibi, yardımcısı, müstantik ve diğerleri gelmişler, rakı içiyorlardı, gece de orada kalacaklardı.
Kim bilir yine toprakları mülkiyetine geçirip resmileştirmek için neler çeviriyor ki memurları davet etmiş ziyafet veriyor, diye düşündüm."
Sayfa 50Kitabı okudu