Japon Mucizesi'nden Sonra Çin Mucizesi
Yirmi birinci yüzyılla birlikte artık Pasifik veya Asya Yüzyılı’ndan söz edilmeye ve "Japon mucizesi" ile birlikte bir de "Çin mucizesi"nden çokça konuşulmaya başlandı.
İşte bütün bu "mucizeleri" ya da Uzakdoğu’nun sırlarını ünlü Amerikan gazetesi The Washington Post’un beş yıl Tokyo muhabirliğini yapan T. R. Reid de merak edince, bu kitap otaya çıkmış.
Japonya’dan Çin’e, Singapur’dan Endonezya’ya, Malezya’dan Tayland’a, Güney Kore’den Tayvan’a tüm Doğu Asya’yı dolaşan ve özellikle de ortak kültürel temelleri Konfüçyüs düşüncesini inceleyen Reid’in gözlemleri, değerlendirmeleri çok ilgi çekici. Batı’nın bir parçası olarak ABD ile Japonya ve Çin’in kültürel ve ahlaki değerlerini, geleneklerini karşılaştıran ve çarpıcı sonuçlara ulaşan Reid, mucizenin sadece ekonomik ayağıyla değil, daha da fazla toplumsal ve kültürel ayağıyla uğraşıyor.
İkinci Dünya Savaşı’ndan yanmış, yıkılmış çıkan Japonya’nın yarattığı "mucize"nin temellerinde ne var? Toplumsal ve kültürel alan ekonomiyi nasıl etkiliyor? Uzakdoğu’daki toplumsal uyum ve istikrar nasıl sağlanıyor? Aile kurumu nasıl bu kadar güçlü? Suç oranlarının bu kadar düşük olmasının sırrı ne? İşten çıkarma neden yok? Neden o kadar çok tören yapılıyor? Kurallar neden o kadar önemli? Bu kadar nezaket fazla değil mi? Bir gruba ait olmak sıradan bir Japon için ne ifade ediyor?
Bunlar gibi pek çok sorunun yanıtlarının yer aldığı bu kitap, neden bir "Asya Yüzyılı" içinde olduğumuzu anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda Japonya ile aynı tarihlerde modernleşmeye, Batılılaşmaya başlayan Türkiye’nin neden aynı başarıyı yakalayamadığını da anlamamıza yardımcı oluyor.
