Kapılar Kapanmadan
Necmettin ŞahinlerQuotes
"bilgi" yerine "bilgeliğe" tâlib olanlar, ululuk yerine kulluğa gönül verenler ve her varlığı Allah'a açılan bir kapı olarak bilenler için aşılmayacak engel yoktur. İki kapılı handa nefesler tükenmeden, mevsimler geçmeden, el ayak tutarken gayret kemerini kuşanmalıdır. Kapıları özleyenler/arayanlar şunu bilsinler ki, kapılar da onları özlemekte/aramaktadırlar. Kapılar açılmak içindir ve çalanı olmayan bir kapının ne anlamı vardır?
Kâmil insan, her tâlibliyi Hakikat Şehri'ne ynı kapıdan değil, ayrı kapılardan sokar. Bir anlamda hakikati, kapı ile özdeşleştirip, kayıt altına almaz. Bilir ki her insanın farklı mizacı, merşebi ne neşesi vardır. Hakk, âleme esmasıyla tecelli etmektedir ve Esmâü'l Hüsnâ'nın her biri, Hakk'a açılan bir kapıdır. Bu nedenle "Bâb-ı Vâhid" yani tek bir isimle yetinmek yerine birçok isim kapısından Hakk'a ulaşabilir. Kur'ân bu gerçeği şöyle vurgular:
"De ki: 'İster Allah diye çağırın, ister Râhman diye. O'nu hangi isimler çağırırsanız çağırın, (O hep Birdir;ve) bütün güzel ve üstün nimetler O'nundur.
Hamd, sadece Allah'ın Zât'ına özgüdür ve bir anlamı da Allah'ın kadrini bilmek/Allah'ı tanımak ve bu bilişin hakkını vermektir. Daha öz ifade ile hamd, Zât Cenneti'ndeki "hiçliğin idraki"dir.
Kapılar yaşamımızın ayrılmaz parçalarıdır. Kim bilir fardında olmadan günde kaç defa kapı açar, kapı kapatırız? Her varlık hakikate açılan bir kapıdır bu alemde. Taşlar, bitkiler, hayvanlar ve insanlar "gayb ile şahadet" arasında birer kapıdırlar. İnsan ise bu kapıların en anlamlısı, en önemlisi ve en özelidir. Çok katmanlı/katlı yapısıyla -son kapısı Allah'a açılan- kapı üstüne kapıdır insan. Önce "Şeriat", sonra sırasıyla "Tarikat, Hakikat ve Ma'rife" kapıları vardır insan için. Bu kapılar edeble çalan ne mahrum olur, ne mahzun.
Ibrahim bin edhem
Damdan burasi kimindir diye gelen sese Benim sarayimdir demisti Belhli Ibrahim b.Edhem
Ama sorular devam etmisti. Ya senden once kimindi. Bunada babamindi cevabini vermisti. Arkasindan ya babandsn once kimindi sorusuna dedemindi demis.
Damdaki en sonunda demidki Ibrahim her zaman diliminde birinin konup birinin goctugu yer saray degil ancak han olur. Ibrahim bin Edhem sarayda degil handa oturdugunu idrsk edince tacini tahtini birskmis colu kendine mekan eylemis.
Baska bir kamil insan Ibrahim bin Edhemin bu kissasi icin demiski
Eger zamanimizda yasasaydi biz onu tahtindan tacindan ayirmadan sarayinda da irsad ederdik
İnsan-ı Kâmil'in kalbini de "seyir" haline geçiren "semânın ilmi" ile "arzın ilmi"dir. Başka bir ifade ile söylemeye çalışırsak, kalbin müşâhedesi "rûhun ilmi" ile "nefsin ilmi"nin birleşmesi ile mümkündür. İşte bu ilimler, İnsân-ı Kâmil'in gönlünün "önceden belirlenmiş bir amaca" daha iyi hizmet etmesi için birleşmişlerdir. Ve sonunda "ezelî" hüküm, girmek için gönül arayan tüm insanlara "ebedî" bir işaret olarak Allah tarafından vesile kılınmıştır.
"Ve böylece yüzen gemileri (insana rahmetimizin) ebedî bir işareti kıldık. Öyleyse, yok mudur ondan ders almak isteyen?"
Kamer/15
Eğer siz, Zât'ın nûrunun sıfat aynasındaki tecellilerini seyretmek istiyorsanız, nefisten değil kalp/kulluk kapısından içeri girmelisiniz.