Yine Mustafa Kutlu, yine zamanda yolculuk... Eskiye, insanların samimi olduğu, sevdaların derinden yaşandığı naylon olmayan gerçek zamanlara yolculuk... Yine sarsıcı, delici bir hikaye... Yürek burkan, okurunu efkara gark eden, kahramanın hissini okuyucusunda hissettiren bir hikaye... Küle dönmüş bir sevdanın son kıvılcımından yeniden tütmeye başlaması, düştüğü bataklıktan ezanla kurtulup sevda bataklığına saplanan yürekli kadın Zehra, aşkı uğruna bir adım atamayan beceriksiz, pısırık Cihan...
Ahh be usta, bu ne samimi dil; bu ne akıcı, bağlayıcı anlatım; bu ne hikaye...Nereden buldun, tuttun çıkardın bu kahramanları? Mahvettin bizi...
Zamanın birinde sevdiğine açılamayanlar, sevdiğinden hep bir adım bekleyip göremeyenler, sevdiğinin başkasına yar oluşunu içten pişmanlıkla seyredenler, küllerinden tüten bir aşkın sahipleri bu hikayeden uzak durun,bu hikaye sizi çarpar, benden söylemesi...
