Kar Kelebekleri / Sarıkamış Destanı
Nusret ÖzcanKar Kelebekleri / Sarıkamış Destanı Gönderileri
Kar Kelebekleri / Sarıkamış Destanı kitaplarını, Kar Kelebekleri / Sarıkamış Destanı sözleri ve alıntılarını, Kar Kelebekleri / Sarıkamış Destanı yazarlarını, Kar Kelebekleri / Sarıkamış Destanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Emin Çavuş ağlayamadığını ilkin orada fark etmişti. Boğazına bir şeyler gelip düğümleniyor, yutkunuyor, gözleri doluyor fakat daha ileri gidemiyordu.
Allah nasip ederse bu zorluk da biterdi, daha önceki zorlukların bittiği gibi...
...insan dediğin aslında bir daha ölmemek için ölür. Ama biz istesek de ölemeyiz artık.
“Biz de kar taneleri gibi düşeceğiz kara toprağa..“
Hayata bir türlü katılamıyor ve sanki hayatın dışında biri olarak,sadece gözetliyordu olan biteni.
Sayfa 61Kitabı okudu
"Biz de kar taneleri gibi düşeceğiz kara toprağa belki de ana..." diye düşündü o kısacık anda, yere takılıp kaldı bakışları Emin Çavuş'un.
22 Aralık 1914
Kar Kelebekleri / Sarıkamış Destanı
"Ağlama! Ağlarsan rahatlayacaksın, rahatladığında uçacak içindeki bu kahır... Oysa bu kahır beslemeli seni, o oldurmalı, demlenmeli ve sen onunla ermelisin kemâle..."
Kar Kelebekleri / Sarıkamış Destanı
İçimi acıtan neydi Sarıkamış'ı görünce, hatırladığım neydi ya da niçin paslı bir bıçak yemiş gibi huzursuz ve mutsuzdum.
Karlara bata çıka yürüyorlar, fakat bir türlü ne vakit geçiyor sabah oluyor, ne de kar aman veriyordu. En uzun geceleri yaşıyorlardı.
"O gün ne olmuştu da her şey yolunda gitmişti Allah'ım!"
... Ve o gün gelip çattı... Ne yaman bir gündü o!
Gözler dalıyor, bakışlar kederleniyor, ölüm hüznü her şeyi yumuşatıyordu.
"Kalmakta imkansızdı, gitmekte..."