Kar Pekmezi Sözleri ve Alıntıları
Kar Pekmezi sözleri ve alıntılarını, Kar Pekmezi kitap alıntılarını, Kar Pekmezi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Her şeyden gidesim var...
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla. Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde... Kaç yaşındayım sahi? Saymadım, bilmiyorum...
Maltepe 20:29
Gözümden kaçmamalı hiçbir mutluluk ihtimali.
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
Hiç bilmiyorum!
"Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın.
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum !"
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
Hiç bilmiyorum! Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor!
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı!
Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı!
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz!
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler!
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz!
En çok baba yokluğunun hüsranıyla kızıyormuş zaman ayrılığın yarasını!
İnsan baba olunca anlıyormuş babasını!
"Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor.
En çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz!"
Her şeyi tamir etme hevesi içindeyim bu aralar.... İçinde tamir edilmeyi bekleyen kırık dökük yanlarıyla gördüğü her şeyi düzeltme hevesinde olan, mutsuz bir çocuğum.
Çekip giden birinin kaybedecek hiçbir şeyi olmasa gerekti.
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında
Hiç bilmiyorum
Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı
Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz
En çok baba yokluğunun hüsranıyla kızıyormuş zaman ayrılığın yarasını
İnsan baba olunca anlıyormuş babasını
Kendinizi kullanılmış hissetmediğinizi söyleyebilir misiniz? Ben kendimi hep kullanılmış hissettim. Kullanılmış ve bazen bir köşede unutulmuş gibi.
hiç zaman vermeyi bilmedim.
sevgi verdim, hediye verdim, çiçek verdim, şiir
verdim...
ama hiç "zaman" vermeyi bilmedim.
çünkü zamana inanmam.
Kendine kokmaz insan.
Oysa
Çürük yalnızlıklar birikir etimde,
Tüter kokusu sıktığım her yanımdan...
Biraz yorgunum.
Kavgaları birikiyor insanın,
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla.
Yaşımdan yorgun,
Yaşımdan telaşlıyım bugünlerde.
- Kaç yaşındayım sahi.. Saymadım, bilmiyorum.
Belki kırklarımdayım.
Belki otuzlarımda,
Belki de doksan sene yuvalandım.
Bu dünyanın sırtında, hiç bilmiyorum!
Eşit dağılmıyordu acı hiçbir zaman aramızda.
Parçalanmış bir bardağın kırık parçaları bensem, karşımdaki de bardağın içinden etrafa dağılmış suydu.
Hiçbiri, bir diğerinden daha şanslı değildi.
Benim kendimle bir daha bütünleşmem ne kadar olasıysa onun da bir yolunu bulup kirlenmeden yeniden kendinde toplanması o kadar mümkündü.
Kendine kokmaz insan.
Oysa
Çürük yalnızlıklar birikir etimde,
Tüter kokusu sıktığım her yanımdan...