Fakat hayal ufku üzerinde bir karaltı belirdi: Para!
Reklam
SON.
Fakat ne fayda ki geçen geçip gitti ve kalemin kurumuş yazısı silinmez.
Ah! Ne olurdu insanın mutluluğa en çok inandığı bir durumda kalabilmesi mümkün olsaydı.
Aşk; o iki yüzlü, o karışıklık çıkarıcı, o kurnaz, o afacan , o yumurcak, çocuk sizde de kargaşa çıkarır mı?
Reklam
Fikrimce diyordum ki ruhu yani aşkı beni mutlu ediyor; varlığı varsın gözümden uzak olsun, bana onun aşkıyla hayali yeterlidir.Koca savaşçı! Yanılıyorsun...
Şeref ve onurum için aşkı da , canı da sevgiliyi de feda etmeliyim.
Eyvah! Bu aşkla adım kötüye çıkacak!
Derler ki sevda insanın ahlakını düzeltir; mademki insanız, bozsa da sevelim.
Reklam
Ah insanlar ah! Ona erismisken yetinmeyip yüze göz dikerler.Ellerine yüz geçince bine doğru can atarlar.
Şimdi ne bende o eski hal, ne onda o eski tavır var.
Siz de "Sevmiyorum" deyip de durmadan aşka doğru aceleyle bir yakınlaşma gösterir misiniz?
Hayalime o geçmiş zamanlar geldi.O zamanlar ki ben dünyadan, dünyanın korkunç tehlikelerinden habersiz masumca vakit geçirirdim.
Aşk! İşte en anlamsız, işte en anlamlı kelime!
Resim