Fakat hayallerinin ufku üzerinde bir karaltı peyda oldu: Para!
Reklam
Derler ki insan her gece rüyasında düşündüğünü görür.Hâlbuki ben her gece onu düşünerek kendimi kaybettim.
Çenesinde beyazlı siyahlı olmak üzere beliren tek tük kıllar, dik ve seyrek bıyıkların da eklenmesiyle yuvarlak, oldukça esmer, ufarak gözlü olan yüzünün azametini artırmakta ve bu garip görünüm, insanda tuhaf bir etki uyandırmaktaydı.
115 syf.
6/10 puan verdi
·
Beğendi
·
5 günde okudu
Karabibibk
Nabizade Nazım
Nabizade Nazım
Nabizade Nazım, 1862-1893 yılları arasında yaşamış, 31 yaşında Veremden İstanbul'da vefat etmiştir. Şiir, anı, hikâye, roman türlerinde ve bilimsel konularda eserler veren Nabizade Nazım, ilk Türkçe gerçekçi köy romanı olarak kabul edilen Karabibik’i yazmıştır. Antalya'nın bir köyünde yaşayan Karabibik adlı köylünün yaşam mücadelesini ile Osmanlı köylüsünün içinde bulunduğu sefalet, cehalet ve kültürel yozlaşma anlatılmaktadır. Yazarın romanı yazarken Demre'de kaldığı taş ev, restore edilerek Karabibik Evi adıyla turistik konaklama tesisine dönüştürülmüştür.
Karabibik
Karabibik
Karabibik
KarabibikNabizade Nazım · Kitapzamanı Yayınları · 20108,7bin okunma
Derler ki insan her gece rüyasında düşündüğünü görür. Hâlbuki ben her gece onu düşünerek kendimi kaybettim
Reklam
Her halde bazı duygular vardır ki kağıt üzerine konulması yerine, gönülde saklanmaları daha hoşa gider.
Derler ki insan her gece rüyasında düşündüğünü görür. Hâlbuki ben her gece onu düşünerek kendimi kaybettim
Her evin de ayrıca bir küçük bahçesinin olması âdetâ gelenektendir.
"Huri pek de bu fikirde olamıyordu ama bir erkekten iyi düşünecek değil ya!"
Reklam
"...fakat hayallerinin ufku üzerinde bir karaltı peyda oldu: para!"
·
Puan vermedi
KARABİBİK1890 NABİZADE NAZIM İlk Yerli Köy Roman-Deneme Katekterler,Kaş'ın dil özellikleri ile konuşturulur Eseri Beymelek'te yüzbaşı olarak kaldığı dönemde kaleme almış ❝Derler ki insan her gece rüyasında düşündüğünü görür Hâlbuki ben her gece onu düşünerek kendimi kaybettim❞
Karabibik
KarabibikNabizade Nazım · Kitapzamanı Yayınları · 20108,7bin okunma
“İnsan hayattan ne kadar bıksa yine de ondan yoksun kalmayı bir türlü kabul edemez . İnsanlık budur …”
Yemek bittiği halde ikisi de hayalleri içine dalarak on dakika kadar yağlı, kırıntılı yemek tahtası etrafında oturup kaldı.
Resim