Karaduygun
Sema KaygusuzSözler ve Alıntılar
Acıyı anlatmak kolay değil. İster istemez kekeliyor insan.
"Melankolikler varlığın karşı konulamaz mayhoş cazibesiyle hiçlik acısını peşpeşe tadabilirler. Var olan her şey soluk soluğa acılaşabilir çünkü."
Sözde bahşedilen yaşamın çaresizliğini çileci bir merakla didikliyor, bu dünyaya üflenen her ömrün yeterince anı içermediği iliklerine dek bilmenin sızısıyla, ömür denen zamansızlılığa kahrediyordu.
Sayfa 107 - DoğanKitabı okudu
“Bir türlü geçmeyen dakikayı beklemek,
çizgisel bir oluşun tümüyle dışında kalmaktı hem,
hem de uzun sürmüş tamiratıydı
mekaniği bozuk bir yelkovanın.”
Sayfa 15Kitabı okudu
Bilmek çok fena bir şey. Olup bitenleri değiştirememenin azabı daha yıkıcı oluyor. Bildikçe elleri de değişiyor insanın, yüzü de. Parmak uçları hassaslaşırken alın çizgileri derine ilerliyor. Hele Musa gibi ciğerine kadar bilince, bütün o kavga, dövüş, isyan, intikam, tuzak, katliam, bütün o yalan dolan, hile, riya, fazlasıyla paralıyor insanı. Beden neyi biliyorsa o kadar acıyor çünkü. Zaten herkesin öldürebilir olduğu bir yere aitti Musa. Öyle ki bütün dünyayı kaplıyordu bu yer.