“Yeryüzünün kısa misafirleriyiz, az zamanda çok kötü şeyler yapar, kötü sözler söyleriz. Bunun için topluyken birbirimize iyi şeyler söylemek fırsatlarını kaçırmayalım.”
Aynı atadan üç kardeş, üç ayrı hayat, üç ayrı kişilik. Fyodor Pavloviç ve üç oğlunun değişik hayat hikayesi... Edepsiz baba, oğullarına hiçbir zaman babalık görevini yerine getirmediği gibi bir de her fırsatta onları rezil ediyor ve en sonunda büyük oğlunun sevgilisine göz dikiyor işte tüm olayda burada başlıyor...
Dostoyevski bu eserinde de okuru, kitapta geçen tüm karakterlerin iç dünyasında şöyle bir gezdiriyor, hepsinde farklı bir şeyler anlatmayı başarıyor. Kitap uzun olmasına rağmen olaylar şekillendikten sonra baya akıcı şekilde devam ediyor. Yazar, kitabında toplum düzenine, dine, siyasete, yargıya ve birçok değere değiniyor. Eser uzunluğunla biraz göz korkutsa da altında Dostoyevski imzasını taşıyor ve kitap gerçekten o imzanın hakkını veriyor. Bu kitabı yayımlandıktan birkaç ay sonra da Dostoyevski ölüyor, bu kitap son eseri olarak edebiyat dünyasında sağlam bir yer ediniyor.
Okumak isteyen herkese öneririm.
İyi okumalar...
