Açık denizi kara bir bulut kümesi kaplamıştı ve dünyanın en ücra yerlerine varan dingin suyolu, bulutlarla kaplı, kasvetli gögün altında hüzünle akıyordu –adeta uçsuz bucaksız bir karanlığın yüreğine dökülüyordu.
Asiler! Daha ne tanımlar duyacağım acaba? Daha önce düşmanlar, suçlular, işçiler vardı ve bunlar da asilerdi. Kazıkların üzerindeki o asi kafalar, bana epey boyun eğdirilmiş gibi göründüler.