Karanlıkta Kahkaha
Vladimir NabokovQuotes
Son
Bir süre sessiz ve kıpırtısız kalmalıyım, sonra şu parıltılı acı kumsalında ağır ağır o mavi, masmavi dalgaya doğru yürümeliyim. Mavilik nasıl da müthiş bir mutluluk. Maviliğini ne kadar mavi olabileceğini hiç bilmemişim. Yaşamayı da amma yüzüme gözüme bulaştırdım. Artık her şeyi biliyorum.
Sayfa 222
“Öleceğimi bilsem ona bakmaktan vazgeçmezdim.” diye düşündü.
Sayfa 35
Önemli olan yazdığınız kitap değil, o kitabın ortaya attığı ve çözdüğü sorundur.
İnsan, felaketlerin bataklığı üstünde kuramaz yaşamını.
Bir edebiyat hemen hemen yalnızca Yaşam'dan ve Yaşamlar'dan besleniyorsa, õlmeye yüz tutmuş demektir.
Hayat dediğimiz fıkraya anlam kazandıran ölümdür çoğu kez.
Bence ölüm kötü bir alışkanlıktan başka bir şey değil, doğa şimdilik bunu yenmeyi başaramamış durumda.