Ne kadar trajik bir son! Çocuk masallarının neden böyle bir sonla bittiğini anlamıyorum. Bunu torunlarıma anlatacak olursam sonunu değiştirir, herkesin sonsuza dek mutlu yaşadığını anlatırım. Bunu yapabiliriz, değil mi Mabel? Kendi sonlarımızı keşfedip keder yerine neşe duymayı?