'' Şu anda, tam şu anda yanında olmak, elini tutmak, yüzüne bakmak, sesini duymak için neler vermezdim.. Dokunmak, görmek ve duymak- tüm bu duyu alıcıları, optik sinirler ve titreşen kulak zarlarının yeri nasıl olur da bir mektupla doldurulur?...''
Bazı şehirlerde gürültü yüzünden artık kuşlar birbirlerini duyamıyor.Bir süre sonra birbirlerinin şakımalarının karmaşıklığını ve güzelliğini unutuyorlar.Bazıları şakımaktan tamamen vazgeçti araba alarmlarını birebir taklit ediyorlar.....
Fakat ben seni tüm hayatın boyunca tanıdım. Dört yaşındayken dizlerin sıyrıldığında ve burnun kanarken asla ağlamazdın. Sen doğruyu söylerken biri sana inanmayınca ağlardın ve çeşme gibi akan gözyaşların öfkeli içerlemeni dışa vururdu...
Şüphelenmek beni aklımı kaçırabileceğim senaryolardan oluşan bir korku labirentine sürüklerdi ve aklımın başımda olması gerekiyordu yoksa sana hiçbir faydam dokunmazdı.