Pablo başka ülkelerin hükümetlerini kontrol ediyordu ve Kolombiya'daki yoksullar için bir sosyal güvenlik sistemi kurdu, kokain nakletmek için denizaltı inşa etti, devlete ve diğer kartellere savaş ilan eden bir ordu kurdu.
Bir gün Pablo ve birkaç arkadasla birlikte bir açık gıda pazarına gittim; bir kamyona marul, et ve balık yükleyip Medellin'in en yoksul mahallesine götürdük. Orada kent atıklarının toplandığı büyük bir çöplük vardı ve insanlar o çöp dağından yiyecek ve onarılıp giyilebilecek ya da temizlenip satılabilecek giysiler toplayarak hayatta kaliyorlardi. Oraya gittik ve Pablo yiyecekleri dağıttı. İnsanlar onu bu yüzden çok sevdiler. Bu Pablo'nun parasıyla sık sık yaptığı bir şeydi. Evet, daha sonra çok korkunç şeyler yaptı, fakat yoksul halkı hiç unutmadı ve onların sevgilerini kazandı. Bugün bile onu hatırlayıp hayatını kutluyorlar.