İlk sıkıldığım kitap buydu. Net. Ortada bir ziyafet falan da görmedim ama karga çoktu.
Greyjoyların dizideki kısımları bile bana sıkıcı gelirken bu kitabın başrolünü yazar adeta onlara vermiş. “Zaten ölü olan ölemez ama tekrar doğar, daha güçlü ve daha zorlu.” Üç cümleden biri bu. Hay sizi ötekiler alsın da kurtulalım.
Ana karakter diyebileceğimiz Jon, Dany veya ne bileyim Tyrion mesela, bu kitapta hiç yok. Dorne mercek altına alınmış biraz. Ortaya biraz Samwell, biraz Brienne.. Arya’nın Çok Yüzlü Tanrı’nın mabedine gidişi ve orada yaşadıklarını anlatan kısımlar güzeldi. Aslında Demirdoğumluların olmadığı her kısım güzeldi.
Bölümler daha uzun gibi geldi bana. Detaycılık her zaman ki gibi yoğundu. Bunlar sevdiğiniz bölümleri okurken göze batmıyor. Yine de gülü dikeniyle sevmek gerek, yapacak birşey yok. Ama ilk kez bir puan kırmamın sebebi tamamen şahsi, antiGreyjoy özelliğimden.
Keşke bunu ilk kitaptan itibaren yapsaydım ama olsun, bilmediğim birkaç kelime daha buldum, yine paylaşıyorum.
Vukuf = anlama, bilme
Mütecaviz = saldırgan
Ufunet = pis koku, irin
Zifaf = gerdek, gerdeğe girme
Leviathan = Tevrat’ta adı geçen büyük su canavarı
