Sarıkamış'ta kar neredeyse insanın boyunu aşıyordu. Kar, tipi ve insanın iliklerini donduran soğuk, hayatı ölüme çağırıyordu. Askerlerin çoğu ellerini ayaklarını yokluyorlardı. Çünkü her an donun vurduğu parmaklar düşüp kara karışabilirdi. Askerler, bu kaygıyı günün her saati yaşıyordu. Çünkü soğuk özellikle geceleri eksi 35-40 dereceydi.