Mısırlı yazar Necib Mahfuz, Karnak Kafe’de ülkesinin yakın geçmişinde yaşanmış, büyük önem taşıyan iki siyasi olayın ardından gelen baskıcı ve çalkantılı dönemi konu ediyor. 1952 Devrimi’yle 1967’deki Arap-İsrail Savaşı’nı izleyen yıllarda yazılmış roman, devrimin ve savaşın insanların yaşamları ile değerlerini altüst edişini, Kahire’de bir kafede tesadüfen bir araya gelen farklı kişilerin öyküleri üzerinden anlatıyor. Karnak Kafe, Necib Mahfuz’un en eleştirel ve sert romanlarından biri sayılıyor. “Mahfuz, Kahire’nin kahvelerinde oturup sessizce köşesinde çalışan mütevazı bir hikâyeci olmaktan çok uzaktır. Yarım yüzyıldır eserlerinin cefasını, inat ve gururla çekip sıradan zayıflıklara boyun eğmeyi reddetmesi, onun yazarlığının özünü oluşturur.” Edward Said Aslında herkes, kıskançlıkla ve nefretle kendi kendini yiyenler bile, bu coşkuya katılmaya can atıyordu. Kafenin içinde oturan herkesin, aşağılanma, yenilgi veya başarısızlığa dair yüreklerine gömdükleri acı deneyimleri vardı. Dolu bir bardağa duydukları arzu, eski düşmanlarına meydan okumaları için ilham kaynağı oluyordu.
Arı Kovanı bu hikayelerden biriydi. 
Karnak Kafe de bir diğeri.
Karnak Kafede kendilerini anlatan ya da anlamamızı bekleyen insanlar Mısır Devrimi ve Arap İsrail Savaşı'ndan sonra hala umutlarını taze tutmaya çalışan ya da artık umut edilecek bir şeyin kalmadığını bildiği için rahatlayan insanlar.
Siz hangi taraftasınız, bilemem. Ama size Karnak Kafede bir kahve ısmarlayabilirim.
