“Benin metresim olmaman için bir sebep yok.”
“Sahip olduğun tüm saygınlığı yitirmene yetecek kadar uzun bir süredir birlikteyiz. Şöhretini, tabi eğer bir şöhretin vardıysa, yitirmiş durumdasın.”
Eliza’nın yüzüne bir telaş ifadesi yayıldı. Fakat tüm söylediği, “Senin kadının olabilecek özelliklere sahip miyim bilmiyorum. Bir erkekle beraber olmayalı yıllar oldu ve ayrıca suratım çillerle kaplı.”
Lord Hartwood sesini sertleştirdi. “Lekesi olsun olmasın bir metrese ihtiyacım var.” Nefes alarak, son aşağılamasını yapmaya hazırlanırken, ses tonunun yumuşamasını sağladı. “Korkmayın Bayan Farrel. Canınızı çok acıtacağım fakat hizmetleriniz karşılıksız kalmayacak. Kalpsiz olabilirim, ama cüzdanım kabarıktır.”
Lord Hartwood’un sözlerini hazmetmeye çalışırken, Eliza’nın çilleri, giderek solan yüzünde çok daha net belli oluyorlardı. Lord Hartwood Eliza’ya yaklaştı ve parmaklarını yavaşça kadının omuzlarında gezdirmeye başladı ardından adamın parmakları, kadının elbisesinin yakasından aşağıya, göğüs çatalına doğru yumuşak bir şekilde indi. Eliza’nın alev alev yanan pembe kulağına fısıldamak için eğilerek, “Şimdi söyleyin bakalım Bayan Farrell, benim metresim olacak mısınız?”
