Ailemle yaşadığım hayata geri dönebileceğimi sanmıştım. Halbuki benim evim onun kalbiydi artık. Tek sorun teklifsizce yerleştiğim kalbinde bana yer olup olmadığını bilmememdi.
Çaresizlik, hiç bu kadar acı verici olmamıştı. Onu durdurabilmek için çırpınan kalbimi dinleyip, belki de aldığım en yanlış kararla arkasından haykırdım. "Kaşıbeyaz!" .