Politik mizahın önde gelen yazarlarındanmış Guareschi. Muhtemelen diğer kitaplarında daha ağırlıktadır politik mizah. Çünkü bu kitap mizah dolu olmakla beraber politik öykülerden, kıssalardan biraz yoksun bırakılmış.
Öyle basit olaylar, öyküler anlatılıyor ve öyle nokta atışı mesajlar veriyor ki kitap, okurken okumayı bırakmak istiyorsunuz bir yandan basitliğinden dolayı, bir yanda da istemsizce okumayı devam ediyorsunuz.
Yazarın başarılı olduğunu göstermez mi bu durum?
Aslında kitabın bu basit ve kolay okunur olması da kitabı okutmaya devam ediyor olabilir. Çabuk bitirilebilecek bir kitap. Ayrıca sayfa sayısı bakımından da bunu destekleyebiliriz.
Şu da anlaşılıyor ki öyle çok kasvetli, felsefik, sosyolojik, edebi derin tahlillere gidilmeden de bazı anlatılmak istenilen şeyler anlatılabiliniyor. Buju mizahı da kullanarak daha rahat bir şekilde elde edebiliyorsunuz.
Dışarıya çıktığınızda yaşadığınız olaylar, içerisine girdiğiniz duygusal haller var kitapta. Bence iyi bir kitap.
