Bir şiiri öznel bakış açısının dışında değerlendirmek nasıl mümkün olabilir? Şiiri nesnel bir şekilde incelemenin yolu kavram ya da kuramlardan mı geçer? Herhangi bir kavram ya da kuram bütün şiirlerin kapısını açan bir anahtar işlevi görebilir mi? Sınırlarını belirlemenin zor olduğu kavram ya da kuramlar, örtük anlamı esas alan şiir türünü açıklamak için doğru başvuru kaynakları mıdır? Kavram ya da kuramlarla bir şiiri incelemek, onun anlam zenginliğini yok eder mi? Doğru olan, şiiri kurama; kuramı da şiire yaklaştırmadan, onları bir diyaloğa mı sokmaktır?
Elinizde tuttuğunuz kitapta Gökhan Tunç, bu ve benzeri sorulara cevap bulma amacıyla şiirin ufuklarında dolaşıyor ve okuru da kendisiyle birlikte bir keşfe sürüklüyor. Yazar, kitapta öncelikle, kullanım alanında iç içe geçmiş ve kaygan bir anlam alanına sahip kavram ve kuramlar için sınır çizme çabasına giriyor. Daha sonra belirlenen kavram ve kuramların rehberliğinde, seçilen şiirin dehlizlerinde yolculuğa çıkıyor. Bunu yaparken de kavram ve kuramları şiirlerle bir söyleşi içine sokuyor.
Türk edebiyatında, adından söz ettiren önemli şairlerin karakteristik şiirlerinin, metafor, imge, alegori, ironi, metinlerarasılık, palimpsest, etkilenme endişesi, kronotop, atonal müzik, görsel şiir, somut şiir vb. kavramların yanı sıra Rus biçimciliği, yapısalcılık, dilbilimsel ve psikanalitik eleştirinin eşliğinde incelendiği bu kitabı, modern Türk şiirine ilgi duyan herkesin dikkatine sunuyoruz…
