Yalnızlıktan duru bu gök, yalnızlığımızdan kurumlu
Ufukta seçilen serviler gibi bizden uzakta doğrulan,
sayısız ne çok vedalar, sayısız kaçırıp soran
Nasıl ayırırız fakat şimşeği, gürlemeden;
nasıl nasıl ürpermeden bakarız uçuruma?
Göz doğrar, el savurur, damakta durulmaz bir tat;
seslerle kokularla daha da yaban elleri varlığın
Uruk´un büyük özlemlisi eli boş döndüğü yolculuğundan hikayesini bıraktı geriye. ´Sırların sırrını´ görmüştü ama yalnızca hikayesini bıraktı. Onda sonsuz bir gençlik mi ışımakta ki, bir çokları gibi ben de derinliğinde bir dünya düşledim. Sonunda bu gençlik ışıltısı kaldı elimde.
Son Kitap´ın şairinden lirik-dramatik bir yazıt:
Yedi yılda tamamlandı.Yedi tepeli, belki de temelleri yedi bilge tarafından atılan şehirde.
Gılgamış´tan icazetli ama derin yapıda Odysseia´yla da akraba.
Batı´nın ve Doğu´nun kimi büyük anlatılarına ve düşünce geleneklerine eklemlenen zengin bir metinler arası doku...
Düşünceyle lirizmi hakkıyla dengeleyen bir deyiş yetkinliği...
Sır mı ? O zaten hep ´orada´ değil mi ?
