Kaybolmuş Günler
Mustafa MiyasoğluKaybolmuş Günler Sözleri ve Alıntıları
Kaybolmuş Günler sözleri ve alıntılarını, Kaybolmuş Günler kitap alıntılarını, Kaybolmuş Günler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ara sıra çok berbat ve çekilmez gelse de, insan ne yapacağını biliyorsa, dünya yine de yaşanmaya değer dedim. Daha öğrenmem ve yaşamam gereken çok şey vardı.
Sayfa 207Kitabı okudu
İnsanlara acıma abi dedi, sev onları. Acımak küçümsemektir, zavallı gözüyle bakmaktır ona, biz oralarda değiliz. Bize ya sevmek ya da uzaklaşmak düşer.
Sayfa 163Kitabı okudu
Bir gün nasıl oldu bilmiyorum, her şey anlamını yitirdi gözümde. Kendimi başarısızlığa, yitip gitmeye mahkum hissettim. Ondan sonra her şey beni gün gün bozguna götürdü. İşin tuhafı, bu bozgun çevremi de sarmıştı. Ailem, arkadaşlarım, giderek içinde yaşadığım toplum bir yanlışlığın değişik görüntüleri gibi görünmeye başladı gözüme.
Sayfa 125Kitabı okudu
Yazmak nerde, biz nerde? Yaşayamıyorum ki yazabileyim. Hayatın dışına düşmüş zavallının biriyim ben. Kaldı ki hikaye, roman büyük iş... Her şeyden önce bir sanat.
Boş ver buhrana. Hoşlanmıyorum bu kelimeden. Bir kısım ukala, bilmediği, tanımadığı acılara etiket yapıştırıyor, herkes de benimsiyor.
Bu "son bir şey daha" söylemek isteği, insanın başına ne çoraplar örer ve "son" olacağını sandığı o söz, geç kalmamak, fırsatı kaçırmamak kaygısıyla, yepyeni bir yolsa "ilk söz" olur da neden sonra farkına varılır.
Kadınlarla tartışmaya başladın mı, en iyisi bırakıp gitmek. Tartışma hem seni hem onu hem de dünyayı kısır bırakır. Çünkü tartışma hırçınlastırır, sevgileştirir insanı. Sonuçta benim gibi yapayalnız kalır, sevgisizlikten yüreğin kireç tutar, yumuşatmak için çoğu zaman bir kedi yavrusu bile bulamazsın. Tartışacak kimse bulamazsan oturur benim gibi kendi kendini yer tuketirsin. Başkasının yapacağı çok şey vardır senin için. Kalkmalı, kalkmalı da gidip yatmalı artık.
Kitap niçin okunur
Kalktım, masadaki kitap yığınından birini aldım.Anlamak için değil, unutmak için okumalı.Yaşadığım çevreyi unutmak
Ötüken 2.Baskı
Kaybolan ve hala Kaybolmakta olanlar
Öylesine başkalarının yaptıklarıyla düşüp kalktım ki, yaşamaya, kendi yapacaklarımı düşünmeye vakit kalmadı.Bütün ömrüm sürekli bir tiyatro seyircisi gibi. Bütün dikkatimle gösterilen oyunun inceliklerini, başarı ve başarısızlıklarını anlamaya çalıştım.Tablo aralarında kendi tasarılarımı düşündüm, perde gerisinde bitkin bir halde yaşamaya çalıştım.Bu hayatın sözüm ona zenginliği ortada.Benim kaderim bu abi ben KAYBOLMUŞ biriyim
Sayfa 31 - Ötüken 2.baskı
Neye inanıp seveceğiz
Her parça kendi içinde küçük parçalara, her grup daha küçük gruplara ayrılıyor ve çeşitli etkiler altında yaşamasını sürdüren halk, geleneksel hayatı içinde ne yönde geliştiği bilinmeyen bir değişimi yaşıyor. Temel değerlerinin yön vermediği aydınları da, az buçuk bildiği ve çoğu zaman pek inanmadığı bir hayat ve düşünce kırıntıları arasında gün geçiriyor.Neye inanacağız, kimi niçin seveceğiz
Sayfa 114 - Ötüken 2.baskı
Mutsuzluk Kaynağı
Mutsuzluğumuzu, başarısız bir kuşak oluşumuzu, sosyal düzenin tutarsızlığına eğitimin yanlışlığına, değerler karmaşasının doğurduğu şaşkınlığa yükledim
Sayfa 50 - Ötüken 2.baskı
İnsan bir kere toplumdan kopmaya görsün inancı da öfkesi de hayat vermez ona.Evet gerçek olan bu, biz toplumun üstüne çıkmak, ona yön vermek istedik toplum dışı olduk. Artık ne rindlik, ne bohemlik kurtarmaz bizi
Sayfa 24 - Ötüken 2.baskı
Bunalım da geçecek mi?
Herkes bunaldığını söylüyor ya, niçin bunaldığını bilen yok.Bir zamanlar insan olduğu sanılan Hürriyet gibi.. Adına destanlar düzüldü, şehitler verildi ama kendisini gören olmadı.Bunalımda öyle. Saç modası gibi geldi geçecek.
"Sebeb-i rif'at olur gam yeme üftâde isen
Bir binâ tâ ki harâb olmaya mâmur olmaz"
Ne "üftâde"yiz, ne de bir binâya benziyoruz. Harab olamayacağımıza göre, mâmur da olacağımız yok. Hem "sebeb-i rif'at" olmadıktan sonra...