Kayı 10: II. Abdülhamid Han Sözleri ve Alıntıları
Kayı 10: II. Abdülhamid Han sözleri ve alıntılarını, Kayı 10: II. Abdülhamid Han kitap alıntılarını, Kayı 10: II. Abdülhamid Han en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölüm, rezilâne yaşamaya tercih olunur.
Sayfa 36 - TİMAŞKitabı okudu
Dalâl ehli cihan içinde çokdur
Hidayet olmayana çare yokdur
Sayfa 192 - TİMAŞKitabı okudu
Cihân bâki değildir fânidir ey yâr
Tedarikde ola gör imdi her bâr
Sayfa 248 - TİMAŞKitabı okudu
Hak ömürler versin Hünkarımıza
Ol velinimet hakanımıza
Gazi Abdulhamid Han sultanımıza
Nusret ver şâd eyle daim İlahi
Sayfa 98 - TİMAŞKitabı okudu
Âhir yine hak olur bu tenler
Bilmem neye kibreder edenler
Sayfa 38 - TİMAŞKitabı okudu
Var ise sende eğer akl ü mezâk
Söyleyen kimseye bakma söze bak
Sayfa 224 - TİMAŞKitabı okudu
Şevket - meab Sultan Abdulhamid Han
Enva'i sürûr bi-hadd-i ihsân
Bahş eyledi bize ol gazi sultan
Müşerref eyledi bütün dünyayı
Sayfa 98 - TİMAŞKitabı okudu
Benim diyen kati ahmak işidir
Ki zira ben demek şeytan işidir
Sayfa 89 - TİMAŞKitabı okudu
Paşalar, ben askerimin arasında kan dökülmesini istemem. Ben Halife - i İslamım.Müslümanı Müslümana kırdırmam.
Sayfa 175 - TİMAŞKitabı okudu
O melânet gecesinden uzaktayız şimdi
Karıştı leyl-i musîbet leyâl-i nisyana,
Açıldı gözlerimiz bir sabâh-ı rahşâna.
Sen, ey muhît-i teceddüd, o leyl-imenhûsun Seninle nisbeti yok; sen şereflisin, ulusun. Ne sis yüzünde ne zûl; bilâkis, safâ vü vakaar,
Doğan güneş gibi sâfi bir infilâkın var.
Sayfa 199 - TİMAŞKitabı okudu
Dünyanın mansıplarıyla izzetin
Yunus kodu alan alsın n'olusar
Yunus Emre
Sayfa 238 - TİMAŞKitabı okudu
Sille - i darüşşifadır, sanmayın gök gürlüyor
Bu yağan yağmur değil, asuman ağlar bana
Osman Nevres
Sayfa 233 - TİMAŞKitabı okudu
İslam imiş devlete pâ-bend - i terakki
Evvel yoğ idi işbu rivayet yeni çıktı.
Sayfa 190 - TİMAŞKitabı okudu
Sen değil nâşın hükümdâr olsa elyâkdır bize
Dönsün etsin taht - ı Osmânîye tâbutun cülûs
Sayfa 254 - TİMAŞKitabı okudu
Gemi enginde iken bende de engindi hayâl;
Kevser içmiş sofunun hâline benzer bir hâl!
Ömrü haybetle Cehennem’de geçen hâne-harâb,
Verseler Cennet’i şaşkın gibi çekmez ya azâb;
Ben de rûhumdaki zulmetleri artık koğdum;
En büyük hasmım olan ye’si nihayet boğdum.
Bahr-i Umman’da henüz çalkanıyormuş tekne…
Attı hülyâ beni tâ Marmara sâhillerine!
Görüyordum, iki üç bin mil açıktan bakarak,
Şu sizin kapkara İstanbul’u kardan daha ak.
Parlıyor alnı uzaktan Ay’ın on dördü gibi;
Sayfa 201 - TİMAŞKitabı okudu