Kayıp Ruhlar Kitabı
Özlem AnarKayıp Ruhlar Kitabı Gönderileri
Kayıp Ruhlar Kitabı kitaplarını, Kayıp Ruhlar Kitabı sözleri ve alıntılarını, Kayıp Ruhlar Kitabı yazarlarını, Kayıp Ruhlar Kitabı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Kutsal olan nedir biliyor musun? Her şey!... Her şey!... Sen, ben, yaptıkların, yonttuğun taşlar, şu köşede sızıp kalmış ayyaş, bize yediğimiz kuzu budunu pişiren aşçı ve hatta budunu yuttuğumuz kuzu, kuzunun yediği ot, otun yetiştiği çayır, çayırın üstüne yağan yağmur, yağmuru içen toprak, toprağı ısıtan güneş, daha sayayım mı? İşte kutsal olan bu canlılık, her yerden fışkıran hayat, insanı deli eden akış, akışın insanın idrakını aşan aklı!”
İnsanlara rağmen insanlar için bir şey yapmak ne zormuş meğer. Tanrı’yı nasıl çıldırttığımızı anlıyor gibiyim.
Aşk zaten benlik denen şeyi sevmezdi. O hiçbir yere tutunmanızı istemez, insandan saf bir iman beklerdi. Uçurumlardan yuvarlanırken bir dal uzatır, ona tutunanı bağışlamaz, dipsiz çukurlara yollardı. Çünkü aşk güvenceleri sevmezdi. Kaybolup gidenleri, korkusuna rağmen teslim olanları kutsardı. Ne yazık ki aşkta biri mutlaka yenik düşer, benliğinin tuzaklarına yakalanıp elindeki eşsiz armağanı kaçırırdı. İki kişinin birden tuzaklara kapılmadan bu sınavı vermesi çok nadir olurdu.
“Seyredilirken seyreden olduğunda aşkı keşfedeceksin. Susmayı, oynamamayı, seyretmeyi ve hayran olmayı öğreneceksin. Sessiz kalabildiğinde duyacaklarınla büyülenecek, seyrettiklerinle gerçeği görecek, kutsal olanın ruhuna dolmasıyla değişeceksin. Kralları ve tutsakları eşitleyen bu duyguyla yanmayı göze alabilecek misin?”
Evren basitti. Sırlarsa adeta insanlar tarafından uyduruluyordu. Günah işlemenin çok elverişli olmasını sağlayan zaaflarının kölesi oldukları için, çaresizlik üzerine çaresizlik üretiyorlardı. Suçları büyüdükçe tapınakları da devleşiyordu.
Seyredilirken seyreden olduğunda aşkı keşfedeceksin.