Kayıp Sembol uzun zamandır kitaplıgımda bekleyen bir kitaptı.Daha önce yazarın 5 populer kitabını okumuş, kahramanımız simge bilim uzmanı Langdon'un giydigi kiyafete,makosen ayakkabilarina ve bütun gizemleri açıga çıkarmak şifreleri çözmek gibi pek çok özelligine aşina olmuştum.
Kayıp Sembol de bekledigim gibi başladı aslında birileri tutsak veya saldiriya ugramıs hatta öldurulmüs vs. Langdon devreye giriyor şifreler çözülüyor,cogunlugunda bir bayan eşlik ediyor,onunla kaçiyor onunla fikir alıs verişi yapılıyor.Sürekli yaralanıyorlar ölümlerden dönüyorlar ama...Neyse neyse bu kitap beni şaşırtmadı.Bile bile lades desem yeridir.Hatta okurken yoksa daha önce ben okumuş muydum diye de sorguladim kendimi.Her şey o kadar tanıdık geldi ki. Gizemler,semboller,masonluk,ayinler,kovalamaca bahsi gecen yerlerin anlatimi filan filan.Son sayfalarda yani okurların aslında en heyecanla bekledigi o sayfalarda yahu yeter artık bulunsun yada bulunmasin, bu kayıp kelime çokta ilgilendirmiyor beni dedim.Yine de son satırına kadar okudum. Tümden kötü bir kitap mıydı hayır degildi elbette ama nasıl desem,en sevdigim kitabı Melekler ve Şeytanlar dan sonra,Cehennem'den,Da Vinci Sifresinden sonra bu kitap yani Kayip Sembol bana çok fazla tekrar hissi uyandırdi.Siz en cok hangi kitabıni sevdiniz yazarin?Bakiniz ben gecen ay icerisinde Ihanet Noktası adli kitabini okumus(Langdon'dan bagimsiz)onu daha çok sevmistim.Kitapla ve sevgiyle kalın.
Dan Brown . Yazarın diğer kitaplarının girişinde yaptığı gibi yazdığı bu sözler merak duygusunu, henüz hikaye başlamadan üst düzeye çıkarıyor. Bu kitapta neler var derseniz, neler yok ki
