“Hükümdarlar zamanla, kendini iktidara getiren gücün (ailesi veya aşireti)
yerine, kendi iradesine bağlı kullara güvenmeye başlar. O artık, devletinin birlik
dayanışma duygusu yerine, kullarının kendine bağlılığıyla ilgilidir. Ve sadece
menfaat-para için hükümdara boyun eğen kul kitlesiyle despotik bir güç
oluşturur. Tehlikeli saydıklarını yok eder.”
İbn-i Haldun; Mukaddime